11.4. Water Market-economische efficiëntie

Het water 'markt' is niet homogeen. Verschillende sub-sectoren (landbouw, industrie, energie, transport, bescherming tegen overstromingen) hebben verschillende kenmerken (Zaag, 2006). Echter, deze studie verbindt zich ertoe het gebruik van water voor huishoudelijk gebruik.Economische efficiëntie wordt gedefinieerd als de maximalisatie van de sociale voorzieningen vereist ook het efficiënt gebruik van middelen. Allocatieve efficiëntie betekent dat de middelen worden gebruikt voor de productie van goederen en diensten meest gewilde door de samenleving. Productie-efficiëntie impliceert dat de minst dure productietechnieken worden gebruikt om een mix van goederen en diensten te produceren. Allocatievermogen vereist dat er productie-efficiëntie zijn. Het principe voorwaarde voor de optimale verdeling van de middelen is om ervoor te zorgen MC = MB gelijkheid, omdat de consument gericht zijn om het voordeel te maximaliseren zal een vraag op de goederen en diensten die de meeste voldoening te verzekeren. De producent, met als doel om hun winst te maximaliseren zal blijven produceren tot aan het punt waar de marginale kosten gelijk aan de marktprijs. Zo is in de afwezigheid van externe effecten en andere vormen van marktfalen de markt vraag en aanbod bochten waar de marginale opbrengsten gelijk aan de marginale kosten. Dit is ook het punt waar de totale surplus (consumentensurplus plus producent overschot) wordt gemaximaliseerd. Er is geen manier om de productie te herschikken of herverdelen goederen zo dat iemand beter af zonder iemand anders slechter af is gemaakt - een aandoening die bekend staat als Pareto optimaliteit. Deze voorwaarden worden uitgevoerd en besproken met betrekking tot het water markt Winpenny (2005), zoals te zien in figuur 11.9.

Figuur 11.9. Marktevenwicht (Winpenny, 2005)

In figuur 11.9 is de vraag curve betreft de bereidheid van de consument om te besteden aan de hoeveelheid water verbruikt. Dit zou normaal aflopende van links naar rechts, als gevolg van de afnemende marginale waardering van opeenvolgende stappen van water. Het aanbod curve schuin omhoog, als gevolg van het feit dat de toename van de vraag kan normaal gesproken alleen bij stijgende kosten voor het watersysteem gehaald. Vanuit het oogpunt prijzen vast, worden de kosten tijdschema best uitgelegd in de zin van lange termijn marginale uitbreiding van het systeem naar een permanente toename van de vraag te voldoen. Deze basisbegrippen gelden eveneens voor water "mining", zoals overmatige opname van watervoerende lagen, waarbij het voordeel van verminderde consumptie de vermeden kosten van alternatieve toekomstige leveringen. Zoals getoond figuur 11.9, zijn de netto-voordelen gemaximaliseerd als OA-eenheden van het water worden geproduceerd met een prijs van OE. Netto baten, het overschot van de oppervlakte onder de vraagcurve over die in het kader van het aanbod curve, worden vertegenwoordigd door het gebied CBD. Als het verbruik hoger is dan dit, zeggen OH, de kosten ABIH van het leveren van de increment AH groter zijn dan de voordelen ABFH door BIF. Omgekeerd, als het verbruik beperkt tot OK, bijvoorbeeld door te hoge prijzen of overijverige beperkingen, het verlies van de consument ten goede komt KMBA groter dan het aanbod kostenbesparingen KLBA, en deze oplossing is ook suboptimaal (Winpenny, 2005).
In feite, is het moeilijk om vermelding van een balans over de watermarkt in de traditionele zin. De toepassing van prijs- gebaseerde instrumenten, eenmaal een geschikte waarde systeem is overeengekomen, is bijzonder moeilijk in het geval van water, omdat de stroming van het water door middel van een bassin is complex, en biedt ruime mogelijkheden voor externe effecten, marktfalen, en hoge transactiekosten kosten (Franks et al. 1997). Niettemin, in de markt, beslissingen zijn gebaseerd op de private kosten en particuliere baten voor de marktdeelnemers. Als de consumptie of productie van goederen en diensten een externe kosten of voordelen voor degenen die niet deelnemen aan de markt brengt, echter, dan is de vraag van de markt en het aanbod bochten niet langer met de echte marginale sociale uitkering en de marginale sociale kosten. Daarom zal het marktevenwicht niet langer het sociaal (Pareto) efficiënt resultaat.

11.4.1. Externaliteiten

Externaliteiten zijn de directe voordelen of kosten van producenten en consumenten aan andere producenten en consumenten als gevolg van hun acties. Aangezien externaliteiten niet kan worden geprijsd, de sociale uitkeringen en de kosten van productie en consumptie van elkaar verschillen en dit wordt door de markt als een mislukking. Dat wil zeggen, als het prijsmechanisme en de kosten en baten in kwestie niet gelijk zijn aan de productie en consumptie bedragen zoals gewenst door het individu en de samenleving, dan is er een verlies van sociaal welzijn / baten.Door het volgen van het argument van Hussen (2004), kan deze situatie als volgt te verklaren:

1. In een situatie waarin een positieve uiterlijkheid aanwezig
   Sociale uitkeringen = Private voordelen + Externe voordelen en
   Externe voordelen> 0 Daarom
   Sociale uitkeringen> Private voordelen
2. In een geval waar negatieve externe effecten de overhand
   Maatschappelijke kosten = Private kosten + Externe kosten en
   Externe kosten> 0 Daarom
   Maatschappelijke kosten> Private kosten

11.4.2. Externaliteiten in het water markt

In de watersector worden positieve externe effecten geassocieerd met een verbeterde water en sanitaire voorzieningen. Vele voordelen van het gebruik van de waterkwaliteit werden hierboven besproken. Het gebruik van water door één gebruiker vaak negatieve effecten (externe effecten) op andere gebruikers. De belangrijkste negatieve uiterlijkheid is aantasting van waterlichaam kwaliteit als gevolg van de industriële activiteiten op de lange termijn. Dit is titels als negatieve externe effecten in de macro-economie. Er zijn veel negatieve externe effecten op de korte tot middellange termijn. Zo kan bijvoorbeeld de vervuiling van een stad betekenen dat downstream gebruikers hebben om extra behandeling kosten te maken. Op dezelfde manier, drainagewater uit irrigatie velden draagt vaak hoge niveaus van zouten, nutriënten en pesticiden, wat leidt tot verlies van aquatische habitats (Kay et al. 2005). In de afgelopen jaren is het belang van externe effecten terug te komen op de voorgrond van de sector water als gevolg van de bevolkingsdruk en een vraag naar water meer dan ooit tevoren. Aan de andere kant, de bouw van een nieuwe dam, de uitbreiding van een waterleidingnet, het herstellen van een waterzuiveringsinstallatie of de renovatie van een kleinschalige irrigatie regeling vereisen allemaal een aanzienlijk bedrag van de investering en de kosten-batenanalyse. Ook moet de unieke eigenschappen van het watergebruik in aanmerking genomen. Niet rekening houdend met de negatieve externe effecten alvorens besluiten te nemen, een zorgvuldige analyse niet uitvoeren of op te nemen in de kosten uitgaven analyse zal een negatieve invloed hebben op de effectiviteit en de efficiëntie van deze dergelijke investeringen.Anderzijds, zoals voornoemd, in een competitieve markt, bijvoorbeeld de efficiënte allocatie van goederen wordt bereikt op het punt waar de marktprijs saldi van vraag en aanbod. Op dit moment elk water abstractor gebruikt een hoeveelheid water waarin de aanvullende of marginale voordeel voor het onttrekken van een extra eenheid water is gelijk aan de kosten van intrekt. Anders dan bij veel goederen, het gebruik van water kan breder effecten die normaal gesproken niet worden weerspiegeld in de kosten voor de gebruiker (White, 2015) hebben.

Figuur 11.10. Kosten van de externe kosten van het watergebruik (Grafton et al., 2013)

Zoals getoond in figuur 11,10, de vraag curve toont de marginale voordelen die een individu met één eenheid waterproductie. De toevoer curve geeft de marginale kosten voor de productie van de extra één eenheid water. In het geval dat er geen externe effecten, het evenwicht op de markt is volledig efficiënt. De marginale sociale kosten gelijk aan de marginale baten. De marginale maatschappelijke kosten groter is dan de prijs. Nu, laten we eens kijken dat er externaliteiten. Als bijvoorbeeld een gebruiker veel water onttrekt aan de omgeving waarin ze waarschijnlijk moeten betalen voor de kosten van transport van het water. Dit kan echter de kosten voor de andere watergebruikers die zij niet hoeven te betalen te creëren; zoals indien minder water beschikbaar is voor de productie van gewassen, visserij, recreatie, of de biodiversiteit. Deze externe effecten van het gebruik van water zijn meestal niet tot uiting in de marktprijzen. Daardoor zijn ze niet opgenomen in de kosten die door de gebruikers, zodat gebruikers die niet als bij het bepalen hoeveel water te trekken. Deze effecten worden beschreven als negatieve externe effecten en creëren ze een 'wig' tussen de private en sociale marginale kosten van het gebruik van een bron. In het geval van werkelijke hoeveelheid, is de marginale sociale kostencurve de door de consument (White 2015) betaalde prijs overtroffen. Als gevolg van deze negatieve externe effecten, worden waterbronnen vaak ondergewaardeerd zijn en te veel gebruikt ten opzichte van de efficiënte allocatie, die zowel de particuliere als de externe kosten omvat.

[2] De economische voordelen van verbeterde water en sanitaire voorzieningen effect huishoudens, bedrijven en industrieën nodig leidingwater voor vele soorten activiteiten. Welzijn effecten op landen door middel vermindert slechte gezondheid kan voor een deel oorzaak deze cognitieve stoornissen, vermindert in-water-gerelateerde sterfte etc.